Zo werd de twijfelende student Roos een volwaardige adviseur duurzaamheid bij OZHZ

“Ben jij niet veel te idealistisch om bij een omgevingsdienst te werken?” Bij die vraag moet Roos Marinissen even lachen. Van het thema duurzaamheid gaat haar hart sneller kloppen. Ze wil graag de wereld mooier maken. Maar ben je dan té idealistisch voor OZHZ?

De trainee

“Ik heb bestuurskunde gestudeerd en daarna een master Environment and Resource Management. Maar ik heb eigenlijk nooit geweten wat ik wilde worden. Toen kreeg ik van een vriendin het traineeship bij OZHZ onder mijn neus geschoven,” vertelt Roos. Ze besloot om te solliciteren, werd aangenomen en het bleek precies het juiste moment voor haar. “Twee maanden nadat ik startte was er taart in de ontmoetingsruimte omdat de eerste collega duurzaamheid was begonnen. Dus toen kreeg dat onderwerp voor het eerst vorm binnen onze organisatie.”

Als trainee deed Roos allerlei verschillende projecten. Maar het bleef aan haar knagen. “Na het eerste half jaar heb ik zelf aangeklopt bij de collega’s van team duurzaamheid. Gewoon om te vragen of ik ze ergens mee kon helpen. Dat werd een project om te zorgen voor betere afvalscheiding binnen OZHZ. Uiteindelijk resulteerde dat in een vaste baan als adviseur duurzaamheid.”

Een gevarieerd palet aan taken

Zo kwam ze op een plek terecht waar ze haar passie kwijt kan. Dit keer door zelf de stoute schoenen aan te trekken. Dat durfde ze, omdat ze vanaf het begin heeft ervaren dat er binnen OZHZ heel veel ruimte was om te groeien. “Al tijdens mijn traineeship heeft me dit zo positief verbaasd, dat ik meteen zo veel kansen en verantwoordelijkheden kreeg. Als trainee zag ik veel verschillende kanten van de organisatie en heb ik met veel verschillende mensen samengewerkt. Daardoor heb ik me na dat ik adviseur duurzaamheid werd ook nog met allerlei andere zaken beziggehouden. Zo bleef ik ook een gevoel houden bij wat er in de rest van de organisatie gebeurt.”

Op die manier kreeg Roos er al snel functies bij. “Ik ben projectleider binnen het programma omgevingswet. Daarin houd ik me bezig met hoe onze adviestaken eruit gaan zien onder die nieuwe wet. Dat heeft natuurlijk een directe link met mijn werk als adviseur. In de tussentijd werd ik ook schrijfcoach. Dat is weer iets heel anders. Maar ik heb altijd wel van schrijven gehouden en plaats regelmatig berichtjes op het intranet. Daarnaast ben ik sinds dit jaar ook programmamanager informatiegestuurd werken. Ik heb zelf geen technische achtergrond, maar ik zie in mijn werk als adviseur wel heel duidelijk het belang van data. Dus ja, zo heb ik best wel een gevarieerd palet aan taken.”

De adviseur

Toch is het duidelijk dat haar hart bij duurzaamheid ligt. Roos houdt zich vooral bezig met de circulaire economie. Zij helpt ondernemers en bedrijven op zo’n manier te werken dat hun impact op het milieu zo klein mogelijk is. Een rol waarin de activistische kant van Roos snel naar boven komt. “In de circulaire economie is heel veel innovatie. Maar de wet biedt niet altijd de ruimte om die innovatie mogelijk te maken. Soms moeten we dan nee verkopen of ons in bochten wringen om iets mogelijk te maken. Dat vind ik weleens moeilijk.”

Ondanks dat is ze vooral heel trots op wat ze met het team duurzaamheid heeft bereikt. “In 3,5 jaar hebben we een volwaardige plek in de organisatie gekregen. Dat zie ik bijvoorbeeld in mijn rol als adviseur voor de provincie. Daar voel me ik echt een collega die helpt op projecten rond circulaire economie. We hebben met het hele team hard gewerkt om zo’n serieuze rol te krijgen binnen OZHZ. Niet alle omgevingsdiensten hebben zo’n team, terwijl dat volgens mij wel heel passend en belangrijk is. Daar mogen we echt wel trots op zijn.”

De idealist

Tijdens haar sollicitatiegesprek voor het traineeship kreeg Roos de vraag of ze niet te idealistisch was.  Nog steeds weet ze niet zo goed hoe ze daarop moet antwoorden. “Het gaat met vallen en opstaan, moet ik eerlijk zeggen. Ik wil altijd meer en ik word wel heel erg blij als ik zie hoeveel innovatie er is in het bedrijfsleven. Daartegenover zie ik ook dat we zo veel moeten realiseren en dat er nog zo veel werk te doen is. Tegelijk haal ik juist daar mijn motivatie uit. We hebben nog een lange weg te gaan. En het zal niet altijd even makkelijk gaan. Maar uiteindelijk komen we er wel.”